Zondag, Keto Meet- en Weegdag

Het eerste wat ik weer doe, op deze mooie zondagochtend, is op de weegschaal stappen. Al minstens een jaar niet op gestaan, dus eerlijk gezegd vind ik het wel een beetje spannend. Alhoewel ik voel dat mijn kleren nog prima zitten (mijn wandelbroek is de beste indicator…), denk ik wel dat ik sinds de laatste weging ben aangekomen.

Resultaat: 81,3 kilo.

Dus… Inderdaad wel aangekomen. Een jaar geleden was het 79 kilo.

Nu moet ik erbij zeggen dat ik een “schommelaar” ben. Constipatie is mijn tweede naam en daarnaast is mijn lichaam nogal creatief in het vasthouden van vocht. Kan per dag maar zo 2 (!) kilo schelen.
Ik kijk dus niet naar deze ene weging, maar kijk naar een weekgemiddelde. Mijn uitgangspunt is sowieso nu niet om af te vallen (al blijft mijn ideaal 72 kilo), maar om mezelf weer goed en fit te voelen, zonder zoveel pijn.
Als je een schommelaar bent, zoals ik, wil het helpen om naast te wegen ook te meten. Want soms verlies je geen kilo’s maar wel centimeters. Vraag me niet hoe het kan, maar het is écht zo!

Mijn wandelbroek
Via een “vente privée” (grote merken, kleine prijsjes, zeer korte tijd beschikbaar en zolang de voorraad strekt) kocht ik twee The North Face wandelbroeken in maat EU 14 (Wat voor maat?!? Nooit van gehoord, maar het was de grootste…). Eenmaal in huis, bleken ze tot net over mijn knieën te komen. Maar ze waren zó mooi (en goedkoop), dat ik besloot ze te houden. Tijdens mijn afvalproces met het keto-dieet werd deze broek zo’n beetje mijn maatstaf. Beetje bij beetje kropen ze hoger over mijn dijbenen. Toen ik uiteindelijk ook mijn billen erin geparkeerd kreeg, barstte ik spontaan in huilen uit. Hij ging nog niet dicht hoor, dat niet, maar hé: ik zat er maar wél mooi in! Dus… riem erom en lekker lopen. Wat voelde ik me goed zeg! De hele wandeltocht liep ik te grijnzen.

Inmiddels zit de wandelbroek prima en denk ik dat een 12 wel beter zou zitten, maar daar begin ik niet aan. Deze broek wandel ik tot de draad kapot! 🙂